۱.پیروی از هوای نفس

۲.خودبینی..که چشم حقیقت بین انسان کور میشود

۳.آرزوهای طولانی و طمع ورزی که روایت از امیر المومنین هست که آرزوی طولانی عقل رو به سهو غفلت می اندازد

۴.حب افراطی و بغض و تعصب نابجا و تقلیدکورکورانه از گذشتگان وپیروی از اکثریت  

که در همه این هاواضح است که به نحوی چشم انسان ب روی حقایق بسته میشود ..که همه این موارد رو دوستان با توصیح کامل ارسال کرده بودند

و همچنین شعر و موسیقی که حلال نیست نیز ذهن انسان رو بخود مشغول میکنه و مانند ریکوردینگ در حال مرور کردن اون شعر و موسیقی دائما در ذهن میشود و تفکر رو از انسان میگیرد که من خودم در یکی از سخنرانی های آقای پناهیان هم شنیدم که فرمودند شنیدن موسیقی هایی که مجاز نیست ارده انسان رو ضعیف میکندو همچنین از مهمترین عاملی که دوستان اشاره نکردن و من گفتار یکی از مشاورین خبره شنیدم این هست که نوشتن کارهای روزانه باعث میشه که ذهن اون چیز رو برای خودش مدام تکرار نکنه و ذهن را درگیر نکنه

بطور مثال من قراره برم خانه پدری و ۱پارچه چادری هم با خودم ببرم

این موضوع مدام در ذهن مرور میشه تا این اتفاق بیفته و مدام تکرار میشه که انسان یادش نره

ولی اگر من یادداشت کنم و ۱جایی روی کاغد بنویسم کارهایی که قراره هنگام رفتن به خانه پدری انجام بدم

دیگر ذهنم از تکرارش جلوگیری میکنه و لزا فضای خالی برا تفکر باقی میماند

همچنین برنامه ریزی روزانه برای کارهای روزانه و استفاده از شبکه مجازی هم به همین نحو